Erkenning

Erkenning

Door: Saskia Bakker

Erkenning krijgen willen we allemaal, de een wat meer dan de ander. Helemaal niets mis mee….. of wel?

Genieten van erkenning, met mate
Voortbordurend op mijn vorige blog over grenzen stellen, blijkt in mijn praktijk ‘angst voor geen erkenning meer krijgen’ vaak een van de redenen, waarom cliënten over hun grenzen blijven gaan. Natuurlijk mag je blij worden van erkenning en mag je genieten van een compliment. Wanneer het krijgen van andermans erkenning echter een soort eerste levensbehoefte voor je is, een voorwaarde om er te mogen zijn, dan is het tijd om te onderzoeken, waarom dit zo is. Hoe kun je ervoor zorgen, dat je jezelf die erkenning kunt geven en dat je niet langer een ander nodig hebt om te geloven, dat ook jij er mag zijn.

Woest
Wanneer klaarstaan voor anderen niet volledig vanuit je hart komt en dus niet helemaal belangeloos is (je wilt immers gezien worden en nodig zijn), dan kost klaarstaan jou energie i.p.v. dat het je energie geeft. Je ego (of overtuiging) denkt jouw energielevel op peil te kunnen houden door zich te voeden met erkenning die je krijgt van anderen. Geloof me: dit werkt niet en gaat ook niet werken. Sterker nog, naarmate je energiepeil verder omlaag gaat en je ego dus meer behoefte krijgt aan erkenning en waardering van anderen, zal dit juist het laatste zijn wat je krijgt. De vicieuze cirkel is, dat je nog harder je best gaat doen om anderen te pleasen, totdat je het (ogenschijnlijk) ineens niet meer trekt, je bodem is bereikt en je woest bent op je omgeving door hun gebrek aan waardering voor jouw harde en vele werken.

Eerlijk zijn naar jezelf
Eigenlijk, als je heel eerlijk naar jezelf bent, ben je woest op jezelf. Eerst misschien omdat je wel gek lijkt, om je zo te laten gebruiken door anderen. Later, als de eerste boosheid is gezakt en je nog een keer in de spiegel kijkt naar jezelf, ervaar je misschien boosheid, verdriet en pijn, omdat je constateert, dat je deze situatie zelf gecreëerd hebt. Want, het gaf je ook een heerlijk gevoel om ‘nodig gevonden te worden’. Je ontleende er jouw bestaansrecht aan, het gaf je het gevoel dat je er toe deed. Confronterend, niet leuk en tegelijkertijd zo waar. Dit onder ogen durven zien, is een eerste stap naar erkenning van jezelf voor jouzelf.

Bij Sassense worden in de sessies healingen, massages en gesprekken ingezet om jouw overtuigingen, dat je er niet toe doet, los te laten. Er ontstaat ruimte in je systeem, zodat je kunt voelen, dat je jouw eigen erkenning, waardering en liefde meer dan waard bent.

Saskia Bakker, eigenaar Sassense, praktijk voor massage en bewustzijnswerk